Reisefeber - bokstavleg talt.

Aldri, ALDRI set deg på ein buss når du er sjuk. Eg gjentek: ALDRI.

I dag skulle eg reise heim til vene, øde Tysnes, med buss som vanleg. Eg var sterkt forkjøla og litt febervarm, men tenkte eg skulle nok overleve ein busstur på eit par timar. Den einaste forskjellen på å befinne seg på ein buss og ein annan stad, var at jo bussen bevega seg, tenkte eg. Det viste seg at det var heile problemet.

Aldri før har eg vore så dårleg. Eg snufsa og nøys, kokte innvendig og greide etter kvart å byggje meg opp ein eventyrleg kvalme. Bussturen var eit mareritt - viss ein ser bort frå det vesle faktumet at eg faktisk var våken. På Kilen fekk eg meg frisk luft (takk Gud!) og møtte Joachim som eg ikkje hadde snakka med på lenge. Då steig formen litt :) Men det varte jo så klart ikkje lenge... Då mamma henta meg ved bussen, var eg eit salig vrak. Men heiane mann kor godt det var å kome heim att! Sjølv om det berre er 2 1/2 veke sidan eg var heime sist, kjente eg at eg trengte dette. Skulle ønske eg kunne kome heim akkurat når eg ville, utan å måtte ta buss... Kvifor finst ikkje immivering på ORDENTLIG???

............................"Utsikta" heime. Sjøen hadde ein veldig fin grønfarge i dag =)

Men det å vere sjuk er jo ikkje heilt feil :) Eg har - i motsetnad til mange - ein utmerka appetitt når eg er sjuk, og badar i cola, chips, is, kjeks, moreller og alt mulig anna digg. (Greier sjølvsagt å begrense meg. Lygekors.) No stikk eg tilbake til tv3.no og ser 2. episode av "Mamma søker kjæreste". (Tragiske meg.) Eg har ikkje tal på kor mange episodar av alle moglege seriar eg har sett dei siste dagane! Oi, no fekk eg ei sånn "kor-god-det-er-å-leve-kjensle"! Eg beundrar meg sjølv. Riktig god helg alle saman! :)